متن خبر:
هفتمین جلسه کرسی راهبردی محیط زیست با موضوع «دیپلماسی محیط زیست و امنیت ملی با تاکید بر منابع آب» نهم آبان ماه در پژوهشکده علوم محیطی برگزار شد.
این جلسه با حضور اعضای پیوسته و مهمانان مدعو دکتر لیاقتی، دکتر مخدوم، دکتر غرایاق زندی، دکتر فیاضی، مهندس واحد، دکتر مریدی، دکتر رشیدی، دکتر شهبازبیگیان، دکتر مهدوی دامغانی، دکتر کلانتری، دکتر میرشکار، دکتر احمدزاده، دکتر شهبازبیگیان (سخنران مدعو)، دکتر بالی، دکتر مبرقعی و دکتر فرشچی برگزار شد.
در این نشست، دکتر شهبازبگیان دانش آموخته دکترای منابع آب و عضو هیات علمی گروه برنامهریزی آمایش سرزمین دانشگاه تربیت مدرس به عنوان سخنران مدعو حضور داشت.
در ابتدای جلسه، دکتر مبرقعی دبیر کرسی راهبردی محیط زیست ضمن مطرح کردن موضوع جلسه تحت عنوان: (دیپلماسی محیط زیست و امنیت ملی) از این موضوع به عنوان یکی از مهمترین مسائل مرتبط با محیط زیست و امنیت ملی نام برد.
در ادامه دکتر شهبازبگیان به بیان دستاوردهای پژوهشی خود در حوزه دیپلماسی آب و برنامهریزی آمایش سرزمین طی شش سال اخیر که در حضور برخی مقامات کشور از جمله دکتر ولایتی مشاور مقام معظم رهبری در امور بین الملل، دکتر ظریف وزیر امورخارجه و دکتر عراقچی معاون حقوقی وزارت امور خارجه نیز ارائه کرده بود، پرداخت.
وی در ابتدا چهار مرحله از سیر تکاملی مدیریت منابع آب در جهان را مورد واکاوی قرار داد که در مرحله اول تقاضا برای آب کمتر از میزان عرضه بود و به تدریج با افزایش تقاضا سعی بر اختصاص منابع برای تامین مقدار مورد نیاز از طریق سد سازی و مهار آبهای سطحی و استخراج آبهای زیر زمینی برای تامین آب مورد نیاز بود، در مرحله بعد با مشخص شدن ناکارایی این روش، رویکرد کنترل مصرف و آگاهی بخشی به منظور کاهش سرانه مصرف غالب شد و در مرحله چهارم نیز استفاده از ابزارهای اقتصادی مانند تجارت آب مجازی و بازارهای آب پا به عرصه ظهور نهاد و در واقع به تدریج مدیریت عرضه جای خود را به مدیریت تقاضا داد.
سپس به بیان دیپلماسی حاکم بر منابع آب کشور پرداخت و با بیان اینکه در طول سالها بارها این دیپلماسی تحت تاثیر تنشهای سیاسی همسایگان ایران دچار افت و خیز شده است، به بیان پیشرانهای منجر به مهار آب در کشور افغانستان پرداخت.
دکتر شهبازبگیان در ادامه با بیان اینکه بستههای سیاستی متفاوتی را میتوان در این زمینه بکار بست، به ارائه نتایج ارزیابی سیستمی بستههای سیاستی مبتنی بر خرید آب، استفاده از آب شیرین کن اتمی، افزایش تابآوری با افزایش بهرهوری آب، و مذاکره تا سال2050 میلادی پرداخت و مدلی مبتنی بر نظریه هیدروپلیتیک خودسامان را به منظور برآورد اثر بخشی هر یک از بستههای سیاستی مزبور در کاهش آسیبپذیری کشور به کاهش منابع آب معرفی کرد.
در پایان وی بر اساس نتایج حاصل از اجرای مدل شبیهساز تا سال 2050 میلادی نشان داد که بسته سیاستی تلفیقی مبتنی بر راه اندازی آب شیرین کن اتمی و افزایش تاب آوری بسته به شرایط موجود، میتواند بهترین گزینه روی میز برای کاهش آسیبپذیری حوضههای آبریز جنوب شرق کشور به کاهش منابع آب باشد.
در انتهای هفتمین جلسه کرسی راهبردی محیط زیست مقرر شد بحث دیپلماسی محیط زیست در جلسه دیگری با سخنرانی دکتر غرایاق زندی دنبال شود. همچنین برنامه برگزاری جلسات کرسی تا پایان سال جاری به صورت دو هفته یکبار، به اطلاع حاضرین رسید.
گروه خبری: خبر روز
تاریخ ثبت خبر: 1396/09/01
ویژه: بلی
گروه منبع: پژوهشکده ها
منبع: پژوهشکده علوم محیطی
تعداد مشاهده: 39